Je fietst al rond 30 jaar op een Birdy van Riese & Müller.
Ik heb er ooit iets over in een tijdschrift gelezen. Toen internet nog in de kinderschoenen stond, rond 1995 of 1996, zag ik in de Verenigde Staten een advertentie. Ik heb die fiets nog steeds – het is de fiets op de foto. Het was een zeer vroeg model met andere lagers voor de scharnieren en goedkopere onderdelen. Toen ik jonger was en druk met mijn academische loopbaan, was de fiets voor mij een aantrekkelijke oplossing om de gaten in transportnetwerken te dichten en me sneller te kunnen verplaatsen. Ik koos ook vanwege mijn lengte voor het comfort van deze bike.

Waar ben je met de Birdy overal geweest?
Wij hebben in Australië als gezin drie Birdy bikes, waaronder een Birdy rohloff. In Europa beschik ik over de originele en een 24-speed versie. Ik neem een Birdy doorgaans mee op vakantie en als ik voor mijn werk op reis ga. Er zijn niet veel mensen die met een Birdy door de tunnel de voormalige luchthaven in Berlijn zijn uitgefietst, ermee de Sydney Harbour Bridge zijn overgestoken, over de Donau zijn gevaren en elke dag over zesbaans wegen in het Londense verkeer naar hun werk zijn gefietst.

Je bent een universiteitsprofessor en doet onderzoek naar duurzame leefstijlen en de impact daarvan op de politiek en maatschappij. Speelt fietsen ook een rol in je academische werk?
Hoewel ik eigenlijk onderzoek doe naar milieuproblematiek en inheemse volkeren, momenteel in de Stille Oceaan waarvoor ik werk in Nieuw-Caledonië en met de Kanak, zijn fietsen van groot belang aangezien ze bruggen slaan tussen culturen en plaatsen. Ze zijn nuttig en gezond en verbruiken niet veel energie. Ze maken deel uit van de zogenoemde duurzame transitie in het Westen waar we minder zouden moeten consumeren en actiever zouden moeten blijven. Fietsen zijn daarnaast van essentieel belang in maatschappijen waar de mobiliteit problematisch of erg duur is.

Je doet onder andere onderzoek naar zogenoemde fietswerkplaatsen. Waar gaat het dan precies over?
Ik ben pas onderzoek gaan doen naar het fenomeen fietsen, nadat ik in 2002 in Tucson, Arizona een vanuit de gemeenschap gerunde fietswerkplaats zonder winstoogmerk tegenkwam. De lokale bevolking kon hier de eigen fiets repareren, vaardigheden opdoen of een tweedehands fiets kopen. Dergelijke plekken kom je overal ter wereld tegen! Sindsdien ben ik al bij rond 60 van deze ‘sleutelwerkplaatsen’ geweest en beschik nu ook over wat geld uit een fonds om een boek over dit onderwerp te schrijven. Op mijn website is meer informatie over mijn werk te vinden. Ik run met anderen ook WeCycle, een werkplaats in Melbourne die zelfs op tv is geweest.

Welke rol spelen lokale fietswerkplaatsen in het sociale leven en de dagelijkse mobiliteit van stadsbewoners?
Er zijn organisaties voor gemeenschapsontwikkeling die de zogenoemde ‘vélonomie’ stimuleren – het vermogen om te fietsen en zelf reparaties uit te kunnen voeren. Deze plekken recyclen niet alleen onderdelen en houden fietsen op de weg, maar het zijn ook sociale (gezellige) ontmoetingsplaatsen die veelal met weinig middelen worden gerund door vrijwilligers en vaak in goedkope panden zonder goede voorzieningen zijn gevestigd. In sommige gevallen worden ze door de overheid ondersteund. Ze leveren in elk geval geweldig werk. Alleen al in Franse steden zijn 419 fietswerkplaatsen te vinden. Stedenbouwkundigen en ingenieurs zorgen voor fietspaden: de werkplaatsen zorgen ervoor dat fietsen acceptabel en betaalbaar is.

Hartelijk dank, Simon!